کد مطلب:30117
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:25
اگر خداوند به چيزي نيازمند نيست، چرا انسان را آفريده است تا به اين همه سختي گرفتار شود؟
آفرينش از اين روي است كه خداوند داراي رحمت و فضل و احسان است و آفرينش انسان، رحمت و احسان در حق اوست. اين حقيقت با توجّه به سرشت و ساخت انسان، كه از آزادي و اختيار و خرد برخوردار است و تنها به حال خود نهاده نشده و خداوند رسولان خود را براي هدايت و سعادت او فرستاده است، بيشتر آشكار مي شود.
آيا احسان كردن و نعمت دادن بهتر است، يا احسان نكردن و نعمت ندادن؟ در اين جا قضاوت بر عهده عقل انسان است. البته، بايد توجّه داشت كه راحتي براي انسان همواره پسنديده نيست. چنانچه انسان به رنج و زحمت بيفتد، ولي در پرتو آن به راحتي و آسايش جاويد، بي هيچ رنج و گرفتاري و همراه با تمام نعمتها و لذّتها برسد، ارزشمند است و فطرت و عقل هر انساني در پي آن است. مشقّي كه پس از آن، كمال و بهشت جاويد است، مشقّت نيست و آسايشي كه همراه با پستي و نيستي است، آسايش نيست.
( بخش پاسخ به سؤالات )
ـ249ـ
آفـريدگـار
خداوند و اسماء صفات صفات خداوند سلبيه
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.